Bruce Lee’s Fist of Fury was de tweede film waarin de martial arts legende de hoofdrol vertolkte. De film, ook bekend als The Chinese Connection, maakte van Lee een superster in de westerse wereld.
Het uitgangspunt achter Fist of Fury is eenvoudig, eerlijk gezegd. Bruce Lee speelt Chen Zhen en de meester van zijn sportschool is op mysterieuze wijze gestorven. Terwijl sommigen het erover eens zijn dat het een natuurlijke dood was, vermoedt Lee’s personage iets anders. Het wordt duidelijk dat de Japanners iets van plan zijn en Bruce Lee gaat op zoek naar het waarom.
Lee’s films zijn altijd onderhoudend. Naast de prachtige choreografie die je mag verwachten, heeft Bruce Lee ook een groot gevoel voor humor. Van het lachen om een kleine Japanse man die de martial arts meester uitdaagt tot Bruce Lee die zich verkleed als telefoonhersteller en oude man, er is genoeg dat je aan het lachen zal maken.
Uiteraard zijn de vechtscènes fantastisch in Fist of Fury. Dat is waar Lee zijn hoed aan ophangt. De vechtscènes zijn uitgebreid en, hoewel ze lang kunnen aanvoelen, houden ze je in de film. Vergeet niet dat de film uitkwam in Hong Kong in 1972. Film- en audionabewerking waren er nog niet helemaal en de film is overdubd omdat de originele versie in het Chinees was. Dat gezegd hebbende, neemt het niet echt de kwaliteit van de film weg.
Daarnaast is het verhaal achter Fist of Fury best goed voor de tijd waarin het uitkwam. Er zijn een paar plotwendingen en “holy crap” momenten in de film. Bruce Lee bijvoorbeeld tilt een hele koets op (uiteraard met hulp van een draad), maar net als bij veel andere films moet je je ongeloof een beetje schorsen.
Fist of Fury heeft ook wat ‘slechte’ punten. Zo is de sensei van de Bushido dojo dik en heeft een enorme dikke bril. Dat gaat me een beetje te ver. Hij past niet in de rol, ascetisch gezien. Dat hij Lee echt te pakken krijgt en hem een beetje pijn doet, vind ik ook een beetje vergezocht, hij is duidelijk langzamer en lang niet zo getraind als Lee. Er is ook een scène met een dansend geisha meisje die totaal misplaatst was. De Japanners zijn de nieuwe Russische vechter aan het vermaken waar Lee tegen moet vechten en zij danst en is bijna naakt. Hoewel ik geen probleem heb met de dans van de geisha, lijkt het gewoon niet op zijn plaats in de film. Geisha’s zullen niet naakt dansen, wellicht anno 2022, maar niet in 1972.
Lessen van Bruce Lee in Fist of Fury
De lessen van Bruce Lee zijn nog lang na zijn overlijden doorgedrongen. In Fist of Fury krijgen we diepe lessen over wraak, onrechtvaardigheid en de duistere weg die met die twee gepaard kan gaan.
We zien Chen Zhen meer rouwen dan zijn Chinese collega’s. Dat verdriet en die woede leiden hem ertoe de Japanners op te jagen en uiteindelijk op een moordpad te gaan, een duister pad voor de martial artist. Lee doet er goed aan de toenemende woede naarmate de film vordert in beeld te brengen. Van het zitten frummelen tot het lossen van een spervuur van stoten op degenen die in zijn weg staan, hen doden, tot het rechtstreeks neersteken van iemand.
De film is erg pro-China. De Japanners worden afgeschilderd als barbaren en racisten, en steken de draak met Chen Zhen door hem een hond te noemen. Het gaat zelfs zo ver dat Wu, de Japanse tolk, zegt: “De Chinezen zijn een ras van zwakkelingen, niet te vergelijken met ons Japanners.” De film toont de onrechtvaardigheden van de Chinees Chen Zhen en hoe er wel en niet mee omgegaan moet worden.
En natuurlijk komt het allemaal neer op goed en fout, en hoewel het personage van Bruce Lee vond dat hij en zijn meester onrecht werd aangedaan door de Japanners, moet je de consequenties onder ogen zien. Zhen heeft de politie bij zijn sportschool en hij geeft zichzelf aan voor alle moorden die hij heeft gepleegd. Hij is eigenlijk een seriemoordenaar op dit punt. Hoewel het einde zijn dood impliceert, weten we dat Chen Zhen’s erfenis indirect voortleeft in New Fist of Fury.